ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΟΥΡΑΚΟΥ : ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΟΡΑΜΑ

 

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΟΥΡΑΚΟΥ

ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΟΡΑΜΑ

ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΕΡΠΕΡΑ

Ο «ΘΕΟΣ» του ελληνικού κρασιού είναι γένους θηλυκού, µε ονοματεπώνυμο Σταυρούλα Κουράκου-Δραγώνα.

Αναρωτιόμαστε συχνά πόσες ζωές πρέπει να ζήσει κανείς για να καταφέρει μέρος µόνο όσων έχει επιτύχει εκείνη στη ζωή της. Από πού αντλούσε την ανεξάντλητη ενέργεια και, προπαντός, την έμπνευση για όλα εκείνα που έχει προσφέρει στον ευρωπαϊκό αμπελοοινικό κλάδο κατά τη διάρκεια της πολύπλευρης επαγγελματική της ζωής; Μιας ζωής άρρηκτα συνδεδεμένης µε την εξέλιξη του ελληνικού κρασιού. Μόνη της, μια γυναίκα με όραμα σε έναν άκρως ανδροκρατούμενο χώρο, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ανέλαβε να νοικοκυρέψει έναν ανύπαρκτο αμπελοοινικό τομέα μιας χώρας εξαντλημένης από συνεχείς πολέμους, φτώχεια και άλλα δεινά, με κρατικές υπηρεσίες αδιάφορες και φορείς ανεκπαίδευτους. «Ζητούσα οδηγίες, απόψεις, ζητούσα βοήθεια. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Και τότε ένιωσα "γυμνή", δεν είχα σύγχρονη νομοθεσία να στηρίξω διεκδικήσεις [σ.σ.: στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου εκπροσωπούσε την Ελλάδα], δεν είχα επώνυμα προϊόντα για να προστατεύσω, δεν είχα ονομασίες προελεύσεως, δεν είχα παράδοση στο εμφιαλωμένο κρασί, δεν είχα φορείς που να γνωρίζουν, δεν υπήρχαν υπηρεσίες που να προβληματίζονται».

Και τότε, εκεί στο Στρασβούργο, πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφοσιωθεί στο Ινστιτούτο Οίνου. «Η ΕΟΚ ήταν ante portas. Οφείλαμε να ετοιμαστούμε για τις διαπραγματεύσεις έγκαιρα. Και μια τέτοια προετοιμασία, αρχίζοντας από το μηδέν, ήταν, όπως είναι φυσικό, έργο ζωής».

Με τα δικά της λόγια: «Εάν βάλεις έναν στόχο, επιδίωξέ τον με επιμονή, χωρίς παρεκκλίσεις, αλλά οπλίσου με υπομονή, γιατί, εάν η πραγμάτωσή του δεν εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα, ίσως απαιτηθεί πολύς χρόνος για να επιτευχθεί». Εμείς τι να πούμε για τα επιτεύγματά της; Για την πολυετή και φωτισμένη διεύθυνση του Ινστιτούτου Οίνου, την προεδρία της στο Διεθνές Γραφείο Αμπέλου και Οίνου, τη δημιουργία της νομοθεσίας για τους οίνους ονομασίας προελεύσεως, τη βασική κοινοτική νομοθεσία για τα αλκοολούχα, τη Ρετσίνα, το ούζο, για τις αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις, την κατοχύρωση του Vinsanto, την αναβίωση του Μαλβαζία, για τις σπουδαίες επιστημονικές εργασίες της ως χημικού, αλλά και για τα τελευταία, υπερπαραγωγικά της χρόνια, κατά τα οποία μας χάρισε τις μοναδικές μελέτες και τα βιβλία-αριστουργήματα, όπου φώτισε με τις επιστημονικές της γνώσεις την τέχνη των αρχαίων Ελλήνων οινοποιών. Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί εάν η «Κυρά των Αμπελιών», όπως εύστοχα την είχε αποκαλέσει ο αείμνηστος Κυριάκος Κορόβηλας, είναι περισσότερο χημικός οινολόγος ή αρχαιολόγος. Έχουμε καταλήξει στο ότι είναι ένας πολύπλευρος άνθρωπος που αντιμετώπισε το κρασί όπως πραγματικά είναι: ως πολιτισμικό αγαθό, αναπόσπαστο μέρος της ιδιαίτερης ταυτότητας και αυθεντικότητας ενός τόπου, της ιστορίας και των ανθρώπων του. Την ευχαριστούμε, αν μη τι άλλο, γιατί αποτελεί μοναδική πηγή έμπνευσης για όλους μας.

ΠΗΓΗ : Περιοδικό ΟΙΝΟΧΟΟΣ 06/12/2020