ΟΙΝΟΥ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

ΟΙΝΟΥ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Το ακόλουθο μέλος είναι του Μοτέν,

που λέγεται ότι είναι ο πρώτος στην Γαλλία

που έγραψε τραγούδια του πιοτού.

Έχει την γεύση καλού, παλιού κρασιού

και δεν στερείται ποιητικής φλόγας.

Η ταβέρνα είναι το σπίτι μου!

Ζω χαρούμενος κι ελεύθερος

και άλλο δεν ζητώ.

Κάθε μου ανάγκη ικανοποιείται, περνώ καλά!

Τα πήλινα πιάτα μοιάζουν αργυρά!

Πετσετάκια φίνα και δαντελωτά!

Όταν καυτός λάμπει ο ήλιος του καλοκαιριού,

καταφύγιο μου ευχάριστο είναι το μέρος του δικού μου καπηλειού.

Δεν υπάρχει άλλο σαν αυτό,

τον χειμώνα, τίποτα δεν επιθυμώ.

Κάθομαι στο σαλονάκι δίπλα στη φωτιά

κι έξω ο αέρας λυσσομανά.

Τον πατρόνα μας τον Βάκχο να εξυμνούμε

που το ευγενικό του δώρο εμπνέει στην ψυχή

Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, είν΄ το κρασί!

Οι καλόκαρδοι παλιόφιλοι ας μη ντραπούνε

που όταν πίνουν, γίνονται

σαν τους αγγέλους, όλοι θεϊκοί!

Ο οίνος μου χαμογελά κι εγώ

με αφέλεια, θωπεύω κι απαντώ.

(Βαρετή φροντίδα – την αψηφώ!)

Η αγάπη μας είναι αμοιβαία και δυνατή

Τον πίνω

Και με πίνει με ορμή!

Ευχή της καρδιάς μου όσο η ζήση μου κρατεί

είναι, το άσπρο και το κόκκινο κρασί,

να βρίσκουν μέσα μου εστία φιλική

Μα αν δεν μπορούν να ζουν αδελφικά

και δείξουνε διάθεση πολεμική

η απόφασή μου είναι, αποβολή!

ΠΗΓΗ :        Η ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΩΣ ΚΑΛΗ ΤΕΧΝΗ

                        Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ

                        Ζ. Α. ΜΠΡΙΓΙΑ – ΣΑΒΑΡΕΝ

                        ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ