Η Κισσούσα, η Ωκαλέα και ο πολιτισμός της Αλιάρτου
ΠΑΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣΗΣ
Η διονυσιακή κρήνη Κισσούσα και η ομηρική Ωκαλέα
Εκδ. Παπαζήση
Της ΓΙΩΤΑΣ ΣΥΚΚΑ
Το τέταρτο βιβλίο
του Πάριδος Βαρβαρούση φωτίζει ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της μυθολογίας, της
τοπογραφίας και της ιστορίας της αρχαίας Βοιωτίας. Εκεί όπου βρισκόταν η φημισμένη στην αρχαιότητα πηγή και κρήνη
Κισσούσα, στην οποία απολούστηκε από τις νύμφες του βουνού ο Διόνυσος μετά την περιπετειώδη γέννησή
του από τη Σεμέλη, κόρη του βασιλιά της Θήβας, Κάδμου. Η πηγή, σύμφωνα με
αρχαία γραπτά, βρισκόταν στην επικράτεια της μέχρι πρόσφατα αταύτιστης ομηρικής
πόλης Ωκαλείας ή Ωκαλέας.
Με αυτά
τα λόγια ο επίτιμος έφορος Αρχαιοτήτων Βοιωτίας, Βασίλης Αραβαντινός,
προλογίζει το βιβλίο του Π. Βαρβαρούση «Η διονυσιακή κρήνη Κισσούσα και η ομηρική
Ωκαλέα» (εκδ. Παπαζήση), ενημερώνοντας τον αναγνώστη πως ασχολείται με τον πανάρχαιο πολιτισμό της Αλιάρτου ο συγγραφέας και στα προηγούμενα βιβλία
του. Και υπογραμμίζει ότι η αρχαία Βοιωτία δεν προσεγγίζεται εύκολα από τον αμύητο
μελετητή και δεν προσφέρεται στον βιαστικό επισκέπτη.
Ο Π. Βαρβαρούσης δεν είναι αρχαιολόγος, ούτε ιστορικός, αλλά καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου ( GSI) και «ενθουσιώδης λάτρης του τόπου και της αρχαίας και νεώτερης ιστορίας του».
Σε εννέα κεφάλαια ο συγγραφέας καταπιάνεται με τον εντοπισμό,
την ταύτιση και την περιγραφή των
καταλοίπων δύο άγνωστων θέσεων της κεντρικής
Βοιωτίας: της αρχαίας κρήνης και της χαμένης ομηρικής πόλης Ωκαλέας. Στην πηγή
Κισσούσα οι Αλιάρτιοι τιμούσαν τον Διόνυσο με τη γιορτή Θεοδαίσια και τελούσαν
τα προτέλεια, μια προγαμιαία τελετή, κατά την οποία οι μελλόνυμφες πρόσφεραν θυσίες
στις θεϊκές νύμφες ως επακόλουθο της παράδοσης ότι εκεί πρωτολούστηκε βρέφος ο
Διόνυσος μετά τη γέννησή του.
Αναλυτικότερα παρουσιάζονται η Κισσούσα ως λατρευτικός χώρος, η
Καδμεία, το λουτρό του Διονύσου στην κρήνη, όψεις της τοπικής διονυσιακής λατρείας,
θεϊκές και θνητές νύμφες, η επιρροή του μύθου της
Κισσούσας στον ρωμαϊκό κόσμο, η αποκάλυψη της κρήνης στον λόφο Ορχαλίδη,
κρυμμένη όπως σημειώνει ο συγγραφέας σε πυκνή θαμνώδη βλάστηση. Ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική της «η οποία
σχεδιάστηκε με τρόπο ώστε να ανταποκρίνεται στον μύθο του λουτρού του θεϊκού
βρέφους και να εξυπηρετεί τις
τελετουργικές εκδηλώσεις».
Η μελέτη αναφέρεται στα λατρευτικά δρώμενα στην κρήνη όπως αυτά
παραδίδονται από αρχαία λογοτεχνικά κείμενα, καθώς και στις επιρροές του μύθου
του λουτρού. Τα ορατά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα σε πλαγιά του Ελικώνα, τα οποία
σε συνδυασμό με τις μαρτυρίες του Πλούταρχου αποτελούν τεκμήρια για την
ταυτοποίηση της διονυσιακής κρήνης. Παρουσιάζονται πληροφορίες για τον λόφο Ορχαλίδη
και την ομηρική πόλη Ωκαλέα, όπου έζησαν μέχρι το τέλος της ζωής τους οι μυθικοί ήρωες Αλκμήνη και
Ραδάμανθυς (γιός του Δία και τη Ευρώπης).
Στόχος της έκδοσης για τον Π. Βαρβαρούση είναι «τόσο n προβολή και η ανάδειξη του λιγότερου γνωστού πανάρχαιου πολιτισμού της Αλιαρτίας χώρας, όσο και η προστασία των σωζόμενων μνημειακών καταλοίπων», μέσα από τη θεσμική κήρυξη και κατοχύρωσή τους από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Στην πηγή Κισσούσα οι Αλιάρτιοι τιμούσαν τον Διόνυσο
με τη γιορτή Θεοδαίσια.
ΠΗΓΗ
: Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 08/02/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου